Middagje naar de Speelboerderij de Steenuil

Op woensdag gingen we een dagje met vrienden naar de speelboerderij de Steenuil in Oirschot. Een kleine speeltuin met twee koeienstallen, een kippenhok, pony's, geiten, poezen en zelfs drie allerschattigste varkentjes die heerlijk in de modder rond konden scharrelen. Er was zelfs nog een vrolijk met bloemetjes erop geschilderd hok waarin grote hangoorkonijnen rond hupsten.

Eenmaal binnen was het nog even zoeken waar A en J zich bevonden met de kinderen.
Samen vonden we een plekje aan een grote picknicktafel en bestelden wat te drinken, terwijl de kinderen zich naar de skelters snelden en er al weldra hun eerste rondjes reden tussen de met autobanden uitgezette baan.

Nadat de kinderen ruim de tijd hadden gehad om elkaar te vinden en in het speeltuintje rond te rennen, besloten we met zijn achten richting het maisdoolhof te gaan.
Aan het doolhof was nog een heel verhaal gehangen van een meisje dat haar dromen kwijt was geraakt, waardoor alle sprookjesfiguren nu in het doolhof rondzwierven. Door rond te lopen door het mais en alle letters bij elkaar te zoeken, kreeg je een zin waarmee je de oplossing van dit dilemma op kon lossen.
Onder leiding van oudste liepen we het doolhof in. Al weldra hadden we de eerste letter gevonden. We baanden ons een weg door de maisplanten, over de smalle paadjes, grapten tegen de tegemoetkomende ouders met kinderen: 'We zijn al sinds 12 uur vanmorgen onderweg!' 'Wij al sinds 10 uur, dus je hebt nog even te gaan.' En bleven braaf onze oudste volgen die hard vooruit holde om te kijken of het paadje niet doodliep, er een letter te vinden was langs het paadje of dat het misschien toch dood liep. Dan stonden we daar te wachten achter de jongste, die met haar armen wijd gespreid de weg versperde, zagen we achter ons ineens oudste op duiken omdat het pad in een cirkel liep.

Terug bij de picknicktafel was het tijd voor wat te drinken. We schonken ranja in voor de kinderen, bestelden koffie en thee voor onszelf, keken ontspannen om ons heen. Oudste dronk snel zijn glas leeg en rende, met jongste in zijn kielzog, weer richting het springkussen, waar hij zelfs nog op bleef springen toen alle kinderen zich opmaakten om naar de stallen te lopen waar ze in de rij gingen staan om de dieren te gaan voeren. Samen met J en de kinderen gingen jongste en ik daar ook in de de rij staan. De kinderen kregen allemaal een bakje aangereikt, waarna de boer er brokjes in schudde die ze een voor een leegschudde bij de kalfjes die ze vol smaak opaten. Daarna waren de kittens aan de beurt. De boer vertelde erbij dat ze de kattenbrokjes in de aluminium bakjes moesten gooien omdat de poesjes er anders geen raad mee wisten, maar niet alle kinderen hielden zich eraan, zodat er al weldra brokjes op de grond lagen die door de katjes genegeerd werden.

De kalfjes hadden nog niet genoeg gegeten, dus mochten de kinderen allemaal een kruiwagentje komen halen en zich in een rijtje buiten opstellen, om in een lange stoet naar de mais te rijden die ingekuild was. Met een grote schep mochten de kinderen om beurten hun wagentje vullen, terug in de rij gaan staan, waarna de boer de hele stoet weer terug begeleidde naar de stal.
Na de kalfjes gingen de kinderen een kijkje nemen bij de kippen en de varkens waarna de hele groep weer uitzwermde over de speeltuin.

Op de speelboerderij waren de hele dag van allerlei activiteiten te doen. Naast het voeren met de boer, kon je ook nog vanallerlei oud Hollandse spelletjes spelen. Jongste waren we meteen al kwijt, ze stond bij een spelletje waarbij je een balletje in het bovenste gaatje moest zien te krijgen door het balletje in een soort bakje omhoog te tillen, waarbij je op moest letten dat het niet onderweg in een van de andere gaten verdween. Het lukte haar om hem helemaal naar boven te tillen.

We sloten de dag af met een heerlijke maaltijd, voor de jongste kinderen waren er frietjes met snacks, en voor de rest een heerlijke Steenuilburger, een echte aanrader.

Met chipjes! Wat een feest!

Aan het eind van de middag werden er vuurkorfen opgesteld naast het terras. De kinderen mochten allemaal een marsmallow aan een stokje prikken en het met behulp van een ouder roosteren boven het vuur. Oudste vond het maar wat spannend. Met een handje boven zijn hoofd om zich te wapenen tegen de hitte en zijn andere waarin hij het stokje vasthad ver van het vuur vandaan, probeerde hij de marsmallow te roosteren. Een medewerker van de boerderij hielp hem om het stokje iets dichterbij de vlammen te houden. Ik voelde hem verstijven, probeerde hem gerust te stellen door hem te helpen, zodat hij bij de daarop volgende marsmallow al wat dichterbij durfde te komen en al weldra een mooi geroosterde marsmallow aan zijn stokje had hangen. Het was een groot succes.

Nog even mochten de kinderen rondrennen over het terrein, voor we afscheid namen van iedereen, en ieder hun weg naar huis vervolgden. Een prachtige dag was op zijn eind gelopen.