Jongste was een nachtje uit logeren, dus namen we oudste mee naar het Spoorwegmuseum in Utrecht.
We kwamen binnen via het Maliebaanstation.
Op 4 september 1873 begonnen de aannemers J. Verwaayen en J Kooy uit Arnhem in opdracht van de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (HIJSM) aan de bouw van het station. De spoorwegen hadden hoge verwachtingen van dit gebouw en er herrees een imposant, neoclassicistisch gebouw met een hoog middeldeel en twee lage vleugels. In die tijd werden treinstations ook wel 'De poort naar de wereld' genoemd.
Vanaf de opening in 1874 was het aantal reizigers dat het station aandeed maar gering, daarom werd het in 1887 verbouwd om het geshikt te maken voor het goederenvervoer. In 1908 werd de zuidvleugel verbouwd tot bergplaats voor bestel- en vrachtgoederen.
1938 fuseerden HIJSM en SS tot N.V. Nederlandse Spoorwegen en werd het Maliebaanstation gesloten.
In de Tweede Wereldoorlog werd het station weer opengesteld om de Utrechtse Joden te deporteren naar Kamp Westerborg om ze vandaaruit verder te vervoeren naar de vernietigings- en concentratiekampen. In het museum vindt je nog een treinwagon waarin de joden toendertijd vervoerd werden. Daar wordt het verhaal verteld van de vele mannen, vrouwen en zelfs kinderen die in eerste instantie geen idee hadden waar de reis heen zou gaan. De tocht begon gemoedelijk, en via later gevonden brieven, werd vernomen dat men de reis zelfs als prettig ervaarden omdat er veel bekenden op de trein zaten. Helaas sloeg deze gemoedelijke sfeer snel om toen men bij de kampen aankwam. In 2015 is aan de Johan van Oldenbarneveltlaan voor het vroegere station een gedenkteken opgericht voor de 1239 Joodse slachtoffers.
Het station kreeg in 1954 zijn huidige bestemming als Nederlands Spoorwegmuseum. De treinrails is zelfs ook weer in gebruik genomen, hierop rijdt tijdens de openingsuren van het museum een pendeltrein heen en weer.
In het station vindt je de 1e en 2de klas wachtkamers en zelfs een koningklijke wachtkamer die oorspronkelijk uit het station van Den haag Staatsspoor was te vinden. Leuk detail zijn de toiletten uit de 19de eeuw.
Op het perron kun je een kijkje nemen bij verschillende koninklijke treinen, waarbij je er eentje zelfs van binnen kunt bewonderen. Terwijl het gewone volk op houten banken plaats mocht nemen, was er voor de leden aan het hof enkel pracht en praal met compleet ingerichte woonkamers, compleet met banken, een wasbak, een kleine keuken met voor die tijd moderne apparatuur zoals een tosti-ijzer en een koffiezetapparaat.
Volgende keer meer in deel 2 van het spoorwegmuseum.
Bron: Wikipedia en het Spoorwegmuseum
Foto's: Mieke van de Vossenberg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten